Het was wel braafjes hoor, maandagavond bij de Noorder Pers Soci�teit. Hans Laroes, aangekondigd als invloedrijkste man van journalistiek Nederland (tot voor kort …), inspireerde in elk geval tot een hoge opkomst. De vorige bijeenkomsten discussieerden journalisten en woordvoerders verhit. Zoals bij de berichtgeving over de 12-jarige moeder. Tuurlijk, daar zorgde het forum – schooldirecteur, OM-voorlichter en twee journalisten – onderling al voor vuurwerk. Maar ook bij de soloperformance van Jack de Vries schoot zijn gehoor met scherp.
Misschien lag het aan de wat ‘vaderlijke’ uitstraling van Laroes. Of zijn ontspannen presentatie: casual blouse – over de broek – mouwen opgetrokken. Allesbehalve de strenge ‘baas van het Journaal’.
Maar eigenlijk diende zich maandag inhoudelijk ook weinig controversieels aan. Laroes pareerde het verongelijkte verwijt van het thuispubliek dat de verbintenis met Noordelijk correspondent Rienk Kamer niet is verlengd. Het was na Laroes’ afscheid en vervolgens benoemde Hans de voordelen van regionale verbondenheid met ‘Hilversum’.
Dus kreeg de ex-hoofdredacteur in alle rust een podium om zijn visie op de huidige journalistieke ontwikkelingen te schetsen.
By-passers
“We hebben natuurlijk fundamentele dingen verloren”, opende Laroes. “Het monopolie op nieuws en dus op de productie van nieuws. Opeens zijn alle mensen ‘machtig’ om zelf in het nieuws te zijn of te komen. Ik noem ze ‘by-passers’. Er is vandaag de dag een gigantisch aantal bronnen. Als nieuwsmaker moet je daarmee dus een symbiotische relatie aangaan.”
Volgt de soundbite: “Wij vragen niet wat mensen VINDEN, maar wat ze WETEN!”
Laroes beschreef in de periode onder zijn leiding (2002 -2011) vier transitiefases in de wijze van journalistiek bedrijven:
1. Andere verhalen vertellen;
2. Alle media door elkaar benutten;
3. Met die media m��r doen;
4. Informatie delen.
Laroes wilde bij 1. van de “automatische piloot” af. “Niet alleen oog voor de gemakkelijke agenda. De staat met de straat verbinden.”
De fasen 2. en 3. benoemde Laroes als spannend, onzeker, maar inmiddels goed op weg. “Uiteindelijk kunnen ze allemaal goed verhalen vertellen, dus journalisten kunnen best samenwerken.”
NOS net is zijn initiatief om in de nieuwe journalistieke dynamiek (fase 4.) niet alleen maar te zenden, maar het nieuws samen met mensen te vormen, die dagelijks met dat onderwerp te maken hebben.
Regionale omroep
In gesprek met de mensen in de zaal bleef het zoals gemeld rustig. Stokpaardjes van bijvoorbeeld Jaap Stalenburg (“Kunnen we asjeblieft stoppen met die trend dat verslaggevers met verkeerde jasjes met verkeerde bewegingen naar de camera lopen!”) daargelaten.
Laroes pleitte nog wel voor een samenwerkingsconstructie (“een soort portal”) met regionale omroepen (“nog relevanter nu Wegener de regionale krant om zeep heeft geholpen”) om niet meer zo afhankelijk te zijn van het ANP.
Andere citaten van Laroes:
“Bij de kaasschaafmethode in de journalistiek weet je na 10 jaar niet precies hoeveel slechter je in zijn totaal bent geworden.”
“Het 8 uur-journaal was heel vroeger het doel; nu het middel.”
“Ik ben tegenstander van de Nieuwspoort-code. De gewone man snapt niet dat journalisten en politici daar heel close zijn – zonder daarover te openbaren, om vervolgens buiten weer met elkaar te wedijveren.”
“Ik heb een spuughekel aan beelden die organisaties z�lf aanbieden, zoals de politie of Greenpeace …”
Kortom; een onderhoudende kijk op de kijk van de ex-baas van het Journaal dat natuurlijk met een goed verzorgd buffet in de Hanze Soci�teit werd afgesloten. En Laroes: “Als ik al de invloedrijkste man van journalistiek Nederland zou zijn is dat niet zozeer door wat er in het 8 uur-journaal zit, maar veel meer vanwege de invloed op welke weg een journalistieke organisatie moet inslaan.”