Pffffffff, net bijgekomen van een een dagje ‘Groeien met sociale netwerken’. Syntens en Hanzehogeschool Groningen ontvingen vandaag circa tachtig matig tot enigszins sociale ondernemers die dat nog meer wensten te worden. Het was mij toch een absorberend seminar. In pogingen om me in deze hedendaagse virtualiteit te bekwamen, was het me aan het eind van de dag werkelijk asociaal te veel met die sociale media …
In het besef dat ik evenmin early adapter, als ‘prehistorisch nakomeling’ ben, ervaar ik het als vanzelfsprekend (en zeker als communicatieadviseur) om op zijn minst het gebruiksspectrum van sociale media te doorgronden en voor zover het me ligt, ook te benutten.
Zo langzamerhand betreed ik deze even bijzondere als alledaagse wereld en ontdek steeds (want je probeert elke keer weer een niveautje hoger) dat ik eigenlijk nog niets weet.
Zo ook vandaag. Hoewel het geheel voldoende impact op mij maakte, waren er een paar programmaonderdelen die mijns inziens n�t te weinig boden (dan wel niet aan mijn verwachting voldeden) of was het net even boven mijn pet. En dat is helemaal niet erg, hoor. Ik ben gelukkig niet de ‘gemiddelde’ van de doelgroep en koester evenmin de ambitie het middelpunt van de wereld te zijn.
�
Maar in het verhaal van Hans Appel bijvoorbeeld, mis je gewoon stukken, omdat hij uitgaat van een zekere (basis)kennis die er bij mij niet is. En – zo heb ik gecheckt – ook niet bij enkele anderen.
Kijk, ik weet nog net het verschil tussen IPhone, IPod, IPad en IApp. En ook nog dat Apple de Coca Cola onder de cola’s is. ‘Smartphone’ is terechter. Maar vandaag deden allerlei nieuwe begrippen mijn oren twitteren …. pardon: toeten – tuuten – tuiten – …
Stel je voor dat je naar een toespraak luistert, maar dat sommige woorden steeds wegvallen. Hierdoor raak je het verband een beetje kwijt. Zoiets als: “Wanneer je je to … … op sociale … …. .. er een wereld; letterlijk en fi … … ……….. Geen onder…. ontkomt eraan; nee sterker nog; ….. .. .. onontkoombaar. Vandaar mijn … je .. te verdiepen …. 2015 … geeen …. bent.”
Wat dit betreft vond ik de presentatie van Corn� Kox veel beter. Hij had het veel beter afgestemd op zijn publiek. Het ging iets minder snel, hij legde zo hier en daar begrippen uit, en veel belangrijker: in zijn attitude straalde hij niet uit dat wij dom waren. Dat geeft je de moed om de vragen te stellen die je wilt.
Samenvattend is het zonder twijfel een nuttige dag geweest, waarin inspiratie, specifieke kennis, nieuwe mensen ontmoeten en toepassingen verkennen, zich in gepaste afwisseling manifesteerden. Maar een specifieke lezing met uitleg over al die nieuwe producten, de applicaties en de voor- en nadelen zou aan mij (en als ik zo om heen keek; ook anderen) wel besteed zijn.