Hoogst vermakelijk. Het jaarlijkse hoogtepunt tijdens de persconferentie van de 4 Mijl van Groningen is het gesprek met de Afrikaanse topatleten. Global Sports Communication (van de besnorde crack Jos Hermens) vliegt de langbenige 100-ponders van de ene kant van de wereld naar de volgende race. Als ze �berhaupt al mond en tong met luchtstroom bewegen, is het in koeterwaals-Engels, fluisterzacht en nietszeggend.
Bij binnenkomst is het tiental Kenianen en Ethiopers al een bezichting op zich. Pygmee�n met meestal dikke winterjassen – inclusief bontkraag, terwijl het boven 20�C is – proberen zich welhaast nog kleiner te maken. Het ivoren oogwit schiet zelden schuchter omhoog. Ze berusten in de routine van wedstrijd-trainen-eten-slapen-vliegen-persconferentie-wedstrijd-trainen … Dag in, week door, maand voort, jaar uit.
10-10-10
Nadat Race director Grietje Pasma al een half uur lang de organisatorische weetjes heeft belicht, waagt Jurry van der Velde van GSC zich aan het sporttechnische gedeelte. Dat de atleten graag naar Groningen komen, omdat de afstand zeker bijzonder is, het parkoers zo bijzonder (vrijwel ��n rechte lijn), het publiek heel bijzonder (bijna 100.000) en dat daarom het wedstrijdveld nog nooit zo sterk is geweest als aanstaande zondag op de “tiende van de tiende van de tiende”
Hij roept eerst de vrouwelijke favorieten voor de promowand. Oooooo, wat krijst lichaamstaal tegen het middelpunt van de belangstelling. Emily Chebet zegt werkelijk heeleemaal niets! Arme meid. Schuldbewust kijkt ze naar naar de grond. “Ik denk dat jullie zometeen beter met haar 1-op-1 kunnen zitten”, tracht Jur de situatie te redden.
Meselech Melkamu heeft al enige internationale ervaring. Koud vanaf Schiphol lijkt ze wat te zeggen. Lijkt, want zelfs via een microfoon ligt het topniveau op 0,8 decibel. Binnen een minuut is het interview met het damesveld afgerond. “Het wordt in elk geval spannend”, vat Van der Velde het heftige debat samen …
Vuurwerk
Nee, dan de heren. dat belooft vuurwerk. Achtereenvolgens Atelaw Bekele, vijfvoudig winnaar Eliud Kipchoge en Moses Masai praten samen zowaar tien minuten vol. Wellicht ook een parkoersrecord …?
Kipchoge scoort weliswaar altijd met zijn “Zisismijsitie-zisismijtrek” en verstaat de kunst om alle woorden in zijn zinnen met medeklinkers te verbinden – ook als ze er officieel niet horen. En Masai lijkt een grapje te maken. Ik hoor het niet, versta het niet. Maar iedereen om mij heen lacht.
Ik vraag het naderhand even na. Wat zei hij nou? Verslaggever RTV Noord, Race director Pasma, voorzitter en secretaris van het stichtingsbestuur en ten slotte nog ��n van de al aanwezige wedstrijdspeakers. Niemand kan het mij vertellen …
Zie ook http://www.4mijl.nl