Natuurlijk doe je overal en voor elke klant je werk zo goed mogelijk. Maar als je als presentator in de Stadsschouwburg van Groningen staat, inspireert het je t�ch even tot boven je eigen kwaliteitsnorm. Eens per twee jaar organiseert het bedrijf ASBR (onder meer Human Resource, interim-management en subsidie-expertise) een relatie-evenement. Het thema is conform ��n hunner kernwaarden: Ambition, Skills, Brains en Resources. Dit jaar waren het de vaardigheden (bedrevenheid, competenties, talenten; geef het een vertaling …) Met drie aansprekende programmaonderdelen – en ondergetekende als sprekende ‘verbindelaar’.
Het zijn �cht alleraardigste klussen. In eerste aanleg komt zo’n opdrachtgever bij me voor louter presentatie. Maar gaandeweg de intake merk ik al snel dat (nog) niet goed is nagedacht over de diepte van zo’n evenement. Ik zie bijvoorbeeld al snel dat bepaalde overgangen zowel organisatorisch (waar laat je zo gauw een orkest na het optreden?, is het tijdschema haalbaar?) als inhoudelijk tekort schieten. Zo tref ik bijvoorbeeld geregeld een forum van deskundigen aan die eenzijdig is samengesteld. Heel begrijpelijk uitgenodigd vanwege de goede betrekkingen van de organiserende directeur met deze prominenten. En of ik dan even de discussie wil aanwakkeren … Tja, met forumleden die dezelfde opinie aanhangen zeker? In het voorgesprek doe ik dan vaak voorstellen om ook professionals uit te nodigen die confronterender standpunten kunnen verdedigen of mensen uit een totaal andere branche of werksoort. Dan staat het debat zo in de fik!
Gevarieerd
ASBR-directeur Jaap de Winter schonk mij het vertrouwen om binnen zijn kaders het evenement uit te werken. En daar geniet ik van. Vervolgens probeer ik een evenwichtig en gevarieerd programma samen te stellen. Ik heb uiteraard ruim vooraf contact met de sprekers en performers. In dit geval was het optreden van het Jeugdsymfonieorkest JMSO Groningen een welkome onderbreking van twee presenterende ondernemers. Met dirigent Gerhart Drijvers werkte ik de idee uit om aan de hand van de jonge musici te laten zien en horen wat er gebeurt als ofwel de dirigent dan wel de muzikanten bepaalde ‘skills’ ontberen. Voor iedereen die gemiddeld ��n � twee symposia/seminars per week meemaakt – en het gros van de aanwezigen was HR-manager of DGA en dan behoor je wel tot ‘het circuit’ – is dat weer eens iets anders, toch?
Wedstrijddag
Na de gesprekken met Martin Schr�der (luchtvaartcelebrity en oprichter Martinair) en Gerlof Bos (LookingForBooking) kreeg ik een beeld van hun wensen. Vaak denk ik ook even mee met de powerpoint-presentatie. Bij menig congres ontdek ik dan bijvoorbeeld dat meerdere presentaties over hetzelfde gaan of dat iemand maar een kwartier heeft voor 56 dia’s … Maar dat daagt me uit. In het voortraject al corrigeren zodat op de ‘wedstrijddag’ de meeste voorspelbare struikelingen zijn voorkomen.
In dit geval merkte ik dat Gerlof Bos al de nodige aanvullende presentatie-items had ingebouwd. Prima presentatie. Niks meer aan doen. Hij had het nadeel de laatste spreker te zijn en daar moet je ook altijd even bij stilstaan. Maar na de muziek van JMSO veronderstelde ik dat het publiek daar nog voldoende in de spanningsboog hing.
Ambities
Het half uur met Martin Schr�der inspireerde mij om er iets moois van te maken. Zonder opsmuk hem te laten schitteren in zijn eenvoud. Ik bedacht drie onderdeeltjes. De eerste tien minuten interview in de ene hoek van het podium (gemoedelijk op twee barkrukken). Vervolgens een kwartier zijn presentatie over ‘de zeven stelregels voor succesvol ondernemerschap’ aan de andere kant van het podium vanachter het katheder. De afronding centraal voor op het podium: een kort gesprekje over zijn toekomst: een ruimtereis maken in 2013.
Voor dat introductie-interview bedacht ik ook een bepaalde invalshoek; passend bij het thema van ASBR en ‘Skills’. Ik ging terug met hem naar zijn jeugd. Aan de hand van de thema’s in de boeken van ASBR (bij elke happening verschijnt een soort experiencebook) doorliep ik de eerste decennia van Schr�ders leven. Ook pakte ik op enig moment het eerste boek over Ambities erbij om hem de vraag te stellen wat zijn gevoel bij ‘Ambitie en Eenzaamheid’ was. Op die manier stel je de niet alom bekende vragen (dooddoeners) en maak je ook nog even weer reclame voor het boek van je opdrachtgever!
Netwerkdrankje
Zo begeleid je alle programmaonderdelen, sprekers en toeschouwers door zo’n bijeenkomst. Prachtig!!! Heerlijk om te doen. En helemaal fantastisch als het voor 95% verloopt zoals jij het hebt voorbereid en gepland. Natuurlijk moet je soms improviseren. Da’s ook wel zo leuk. Gisteren duurde het eerste optreden van het symfonieorkest bijna twee keer zo lang als in het draaiboek gepland. En ging de directeur in de coulissen op zoek naar het eerste exemplaar van ‘Skills in business’ terwijl ik dat al had klaargelegd. Niets zo smakelijk als de spontane lach. Maar uiteindelijk dronk iedereen zijn eerste netwerkdrankje op het met de catering afgestemde tijdstip. Stipt!
Focus
Zelf vond ik het interview met Martin Schr�der het mooiste moment. In de ambiance van de Stadsschouwburg (waar de allergrootsten van het Nederlandse theater zweetten en schitterden) een intieme mise-en-sc�ne cre�ren. Werkelijk, je bent je op zo’n moment geenszins bewust van de zaal en toeschouwers om je heen. Je focust op jouw interviewgast. Je bent hem dankbaar als hij een anekdote vertelt over zijn wens om toch vooral in de selectiecommissie te zitten die de nieuwe stewardessen aanneemt. De zaal amuseert zich. Dat voel je. Och ja, ik heb maar tien minuten. Jammer dat ik die laatste twee vragen niet kan stellen. Nog wel de uitsmijter. Valt ook goed. Zo verbind ik hem vlekkeloos naar zijn monoloog. Ik loop af. Paar slokken water off-stage. Even genieten. Dan weer scherp voor het volgende programmaonderdeel.