Centraal in het programma van de Groninger Persprijs 2010 stond een forumdiscussie over de verhouding tussen de voorlichter en de journalist; een spinrag-discussie (met de altijd zelfde en voorspelbare uitkomst: �Hoe kan het dat journalist en een voorlichter zoveel moeite doen om �vriendjes� te worden om elkaar vervolgens te wantrouwen,� aldus Henk Blanken.)
Blanken, adjunct-hoofdredacteur Dagblad van het Noorden, nestelde zich met drie debaters in de art-nouveau zetels op het podium van het Grand Theatre aan de Grote Markt. Het waren Dolf Rogmans (hoofdredacteur Villamedia), Luuk Hajema (diverse functies als overheidsvoorlichter) en Kirsten Smit (voorlichter Openbaar Ministerie Groningen).
De vier bleven netjes tegen elkaar. Met wederzijds respect werden de degens gekruist; met een voorspelbaar resultaat. Niettemin enkele wetenswaardige uitspraken.
Rogmans: �Zelfs journalisten zeggen tegenwoordig als ze onderwerp in het nieuws zijn: Vraag eerst maar even naar de woordvoerder van ons bedrijf.�
Hajema: �Woordvoerders krijgen training van journalisten over hoe je met de media moet omgaan, maar journalisten zouden eigenlijk ook training moeten krijgen van voorlichters hoe je met de voorlichting moet omgaan.�
Rogmans: �Het is onvermijdelijk; er komen steeds meer voorlichters en steeds minder journalisten. Tel daarbij de reorganisaties op. Je ontneemt journalisten gewoonweg het allerbelangrijkste: TIJD!�
Hajema: �Inderdaad, tijd is een cruciale factor. Mede �n vooral omdat het nieuws sneller en sneller gaat.”
Woordvoerder Smit presenteerde de �Soundbite of the night�. Nadat een voorval tussen haar en presentatrice (RTV Noord-journaliste) Eva Hulscher over de aanhouding van �t Zandt-pyromaan Johnnie B. uit de doeken was gedaan, luidde de vraag: Mag een voorlichter liegen? Waarop Smit zonder blikken of blozen antwoordde: �Nooit. Alleen thuis.�